╬ Ο Άγιος Παΐσιος γεννήθηκε στα Φάρασα της Καππαδοκίας στις 25-7-1924. Ήρθε στην Ελλάδα με την ανταλλαγή των πληθυσμών και μεγάλωσε στην Κόνιτσα. Εργάστηκε ως μαραγκός αλλά στην πορεία αφιερώθηκε ολοκληρωτικά στον Χριστό ζώντας ως μοναχός. Ασκήτεψε στο Σινά, στην Ι.Μ. Στομίου Κονίτσης και στο Άγιον Όρος, όπου είχε το κελί του την περιβόητη «Παναγούδα». Ηθελημένα έζησε στην αφάνεια, καθοδήγησε, παρηγόρησε, θεράπευσε, ανέπαυσε τα πλήθη των ανθρώπων που έτρεχαν κοντά του. Αναπαύθηκε στις 12-7-1994 στην Ι. Μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Σουρωτή Θεσσαλονίκης, όπου και εγένετο η ταφή του. Η μνήμη του εορτάζεται στις 12 Ιουλίου.
Ο Άγιος Παϊσιος είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές του 20ου αιώνα. Παρόλο που τα Μ.Μ.Ε. δεν ασχολήθηκαν ποτέ μαζί του όσο ζούσε, η Χάρη Του Θεού φανέρωσε από νωρίς την ευωδία της αγιοσύνης του και πλήθος κόσμου συνέρρεε καθημερινά στο κελί του, για να βρει παρηγοριά, γαλήνη κι ανακούφιση στα βάρη της ζωής.
Έχουν γραφτεί δεκάδες βιβλία για την ζωή
και τα θαύματά του, αλλά εδώ θα γίνει εστίαση περισσότερο στους λόγους του και
στις διδαχές του, διότι ο Άγιος ήταν δεινός καρδιογνώστης και ψυχαναλυτής. Η
κύρια πηγή για όσες νουθεσίες του Γέροντα θα παρατεθούν παρακάτω, είναι οι
τόμοι «Λόγοι Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου» που εκδόθηκαν από το Ιερό Ησυχαστήριο
«Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος».
v Γέροντα, του είπαν κάποτε, πέστε μας κάτι. Τι να πω,
απάντησε εκείνος. Ό,τι λέει η καρδιά σας πείτε μας. Κι ο Γέροντας απάντησε:
αυτό που μου λέει η καρδιά μου είναι να πάρω το μαχαίρι, να την κόψω
κομματάκια, να την μοιράσω στον κόσμο και ύστερα να πεθάνω.
v Ο
ευκολότερος τρόπος για να σωθούμε είναι η αγάπη και η ταπείνωση.
Γι’ αυτό από την ταπείνωση ν’ αρχίσουμε και μετά να προχωρήσουμε στα άλλα.
v Η ανώτερη χαρά,
έλεγε ο Γέροντας, βγαίνει από τη θυσία. Μόνον όταν θυσιάζεται κανείς,
συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία.
v 'Όποιος
κουράζεται για τον πλησίον του από καθαρή αγάπη, ξεκουράζεται με την κούραση.
Ενώ εκείνος που αγαπάει τον εαυτό του και τεμπελιάζει, κουράζεται και με το να
κάθεται.
v Δεν συγκρίνεται
η χαρά που νοιώθει κανείς όταν δίνει, με την χαρά που νιώθει όταν παίρνει.
v Η ζήλεια, η κατάκριση, ο θυμός, η μνησικακία κ.λ.π.,
όλα από την υπερηφάνεια ξεκινούν. Η υπερηφάνεια είναι το Γενικό
Επιτελείο όλων των παθών. Αν χτυπήσεις την υπερηφάνεια χτυπάς όλα τα πάθη και
έρχεται μέσα σου η ταπείνωση και η αγάπη.
v Εκείνος που
αγωνίζεται πολύ καιρό και δε βλέπει πνευματική πρόοδο, έχει υπερηφάνεια και
εγωισμό. Πνευματική πρόοδος υπάρχει εκεί που υπάρχει πολλή ταπείνωση.
v Να ζείτε σε
διαρκή δοξολογία και ευχαριστία προς τον Θεό, διότι μεγαλύτερη αμαρτία είναι η
αχαριστία και μεγαλύτερος αμαρτωλός ο αχάριστος.
v Η αρρώστια, η αναπηρία, οι συκοφαντίες είναι ευλογία
για τον άνθρωπο
που έχει συλλάβει το βαθύτερο νόημα της ζωής. Με τις ταλαιπωρίες που περνάει
εξοφλεί αμαρτίες ή αποταμιεύει ουράνιο μισθό.
v
Μακάρι
να με αδικούσαν όλοι οι άνθρωποι. Ειλικρινά σας λέω, την γλυκύτερη πνευματική
χαρά την ένιωσα μέσα στην αδικία.
v Σήμερα ο κόσμος, γέμισε ασφάλειες-ασφάλειες, αλλά με
το να είναι απομακρυσμένος από τον Χριστό νιώθει τη μεγαλύτερη ανασφάλεια.
v Σήμερα, αν κάποιος θέλει να ζήσει τίμια και
πνευματικά, δεν χωράει στον κόσμο, δυσκολεύεται. Παλιότερα ήταν πολύ το καλό,
πολλή η αρετή, πολύ το καλό παράδειγμα και το κακό πνιγόταν στο πολύ καλό. Τώρα,
το κακό παράδειγμα είναι πολύ και το λίγο καλό που υπάρχει περιφρονείται. Tην αμαρτία την έκαναν μόδα. Αν δουν έναν άνθρωπο να μην ακολουθεί το ρεύμα της
εποχής, να είναι λίγο ευλαβής, τον λένε καθυστερημένο, οπισθοδρομικό. Την
αμαρτία την θεωρούν πρόοδο.
v Επειδή οι ανθρώπινες ευκολίες ξεπέρασαν τα όρια έγιναν
δυσκολίες. Πλήθυναν οι μηχανές και έκαναν τον άνθρωπο μηχανή. Γι’ αυτό έγιναν
οι καρδιές των ανθρώπων σιδερένιες. Παλιότερα οι άνθρωποι δούλευαν με τα ζώα
και ήταν σπλαχνικοί. Αν φόρτωνες το ζώο λίγο περισσότερο και το κακόμοιρο
γονάτιζε το λυπόσουν, το ίδιο και όταν πεινούσε.
v Σήμερα με
τις ευκολίες κερδίζουν χρόνο και χρόνο για προσευχή δεν έχουν! Oι άνθρωποι
θέλουν να δουλεύουν λίγο και να πληρώνονται πολύ. Αν γίνεται να μη δουλεύουν
καθόλου ακόμη καλύτερα. Αυτό το πνεύμα έχει προχωρήσει και στην πνευματική ζωή.
Θέλουμε να αγιάσουμε δίχως κόπο.
v Δυο πράγματα να θυμάστε: πρώτα ότι θα πεθάνουμε κι
ύστερα ότι ίσως πεθάνουμε όχι με φυσιολογικό θάνατο και πρέπει να είστε έτοιμοι
να πεθάνετε με αφύσικο θάνατο.
v Όσο απομακρύνονται οι άνθρωποι από την φυσική ζωή, την
απλή και προχωρούν στην πολυτέλεια, τόσο αυξάνει και το άγχος. Όταν δούμε άνθρωπο με μεγάλο άγχος,
στενοχώρια και λύπη, ενώ τα έχει όλα και τίποτα δεν του λείπει, πρέπει να
γνωρίζουμε ότι του λείπει ο Θεός. Να συλλάβει κανείς το βαθύτερο νόημα της
ζωής. «Ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού» (Ματθ. 6,33). Από εκεί ξεκινά η
απλότητα.
v Να μην σπαταλάμε άσκοπα τον καρπό, την ψίχα των
δυνάμεών μας και μετά να μένουν τα τσόφλια για τον Θεό. Η πολλή μέριμνα τραβάει
όλο το μεδούλι της καρδιάς και δεν αφήνει τίποτα για τον Χριστό. Ο Φαραώ έδινε
πολλή δουλειά και πολύ φαγητό στους Ισραηλίτες για να ξεχάσουν τον Θεό. Στην
εποχή μας ο διάβολός απορρόφησε τους ανθρώπους στην ύλη, στον περισπασμό.
Δουλειά πολλή, φαΐ πολύ για να ξεχνούν τον Θεό.
v Οι άνθρωποι
που προσπαθούν να τελειώσουν τις δουλειές τις ατελείωτες, τελειώνουν αυτή τη
ζωή με πνευματικές ατέλειες.
v Αν έχεις
κοπέλα και λες ότι την αγαπάς, για να δεις αν πραγματικά την αγαπάς, φαντάσου
το πρόσωπο της καμένο και παραμορφωμένο. Αν βλέποντας το άσχημο πρόσωπο συνεχίζεις
να την αγαπάς το ίδιο όπως πριν, τότε να είσαι σίγουρος ότι την αγαπάς αληθινά.
v Σε κάποιες κοπέλες που είχαν ερωτικές σχέσεις είπε: -Ο
ταβερνιάρης έχει φίλο τον μπεκρή, αλλά γαμπρό δεν τον κάνει στην κόρη του. Να
σταματήσετε τις σχέσεις. Αν σας αγαπούν πραγματικά θα το εκτιμήσουν. Αν σας
αφήσουν σημαίνει ότι δεν σας αγαπούν.
v Η Χάρη του
Θεού δεν πηγαίνει στα παιδιά που είναι
ανταρτάκια. Πηγαίνει στα φιλότιμα,
στα φρόνιμα, στα ευλαβικά παιδιά. Αυτά που έχουν σεβασμό και ευλάβεια
φαίνονται, έχουν ένα βλέμμα που ακτινοβολεί. Και βλέπω σήμερα που απομακρύνουν
τα παιδιά από την Εκκλησία, πως έχουν αγριέψει. Ενώ στην Εκκλησία το παιδί θα
ηρεμήσει, δέχεται την ευλογία του Θεού και αγιάζεται. Δεν τα αφήνουν να
πηγαίνουν στην Εκκλησία για να μην επηρεασθούν από τα πνευματικά! Από τις άλλες
ανοησίες όχι μόνο δεν τα απομακρύνουν, αλλά τους τις διδάσκουν κιόλας.
v Φορτώνουν τα παιδιά ένα σωρό γράμματα και τα
μπερδεύουν. Τα μπουχτίζουν στα γράμματα χωρίς πνευματικό αντιστάθμισμα. Στα
σχολεία τα παιδιά πρέπει να πρώτα να μαθαίνουν τον φόβο του Θεού.
v Είναι μεγάλη υπόθεση ο σωστός δάσκαλος, ιδίως στις
μέρες μας! Τα παιδιά είναι άγραφες κασέτες. Το έργο του δασκάλου είναι ιερό. Έχει μεγάλη ευθύνη και αν προσέξει
μπορεί να πάρει μεγάλο μισθό από τον Θεό. Και πάντα με το καλό, με επιείκεια,
με αγάπη να φέρονται στα παιδιά. Να
ξυπνάνε το φιλότιμό τους. Το παιδί θέλει αγάπη, ζεστασιά. Αν οι δάσκαλοι
αγαπήσουν τα παιδιά, θα τους αγαπήσουν κι εκείνα και τότε όλα γίνονται
ευκολότερα.
Ο Άγιος Παΐσιος παράλληλα, ήταν διορατικός
και προφητικός. Σύνηθες ήταν το φαινόμενο, άτομα που δεν είχε ξαναδεί να τα
αποκαλεί με το όνομα τους και να τους λέει συγκεκριμένα πράγματα από τη ζωή
τους, καθώς επίσης είχε το χάρισμα να διαβάζει τη σκέψη τους. Είχε προφητέψει την διάλυση της Σοβιετικής
Ένωσης, όπως επίσης έχει προβλέψει και την διάλυση της Ε.Ο.Κ. καθώς και τον
διαμελισμό της Τουρκίας από την Ρωσία σε τρία μέρη. Σ’ εμάς, είπε, θα δώσουν
την Κωνσταντινούπολη όχι γιατί μας αγαπούν, αλλά γιατί έτσι θα τους βολεύει. Επίσης, είχε προφητέψει το ηλεκτρονικό
φακέλωμα με την εξάπλωση των ηλεκτρονικών καρτών και ότι στις ειδήσεις θα
ακούμε συνέχεια για κλοπές των καρτών προκειμένου να μας φέρουν ως καλύτερη
λύση το τσιπάκι! Μίλησε επίσης και για το ηλεκτρονικό φακέλωμα στο Κτηματολόγιο
προκειμένου να κατοχυρωθούν τα περιουσιακά μας στοιχεία. Όλα, είπε, θα γίνουν
στο όνομα της δήθεν ασφάλειας.
Προφήτεψε
επίσης ότι η Εκκλησία και το Άγιο Όρος θα ταρακουνηθούν από μεγάλα σκάνδαλα,
όπως πράγματι έγινε το 2005-06. Τέλος προέβλεψε επακριβώς την οικονομική κρίση
στην Ελλάδα, εξαιτίας της οποίας θα της επιβαλλόταν σκληρό οικονομικό
πρόγραμμα!
Όσα παραθέσαμε για τον Άγιο, δεν είναι
παρά ψήγματα και δεν δύνανται να αποτυπώσουν επακριβώς το μεγαλείο του. Σκοπός ήταν να δοθεί έστω μια γεύση από την
Χάρη που είχε, ώστε να προβληθεί ακόμα περισσότερο το πρότυπό του. Να έχουμε
την ευχή του. Αμήν.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ
ΤΙΤΑΚΗΣ Καθηγητής Θεολόγος -
Μουσικοσυνθέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου