Πού
‘ναι το σπίτι Του Θεού ρωτώ από κοπέλι,
πού είναι τα τσιφλίκια ντου, αν έχει ελιές
κι αμπέλι,
μ’ απάντηση δεν ηύρηκα στα παιδικά μου
χρόνια
κι οι απορίες γίνανε σαν τ’ άχερα στ’
αλώνια.
Μέχρι που ένας γέροντας σοφός με μαύρα ρούχα
μου ‘δωσε την απάντηση στσι απορίες που ‘χα΄
μου ‘πε «δεν έχει ο Θεός τσιφλίκια και
χωράφια,
μα οι τόποι ντου αξίζουνε του κόσμου τα
χρυσάφια
και είναι πανταχού παρών κι ας μην τονε
θωρούνε
εκείνοι που δε μάθανε ποτέ ντως ν’ αγαπούνε,
μην τονε ψάχνεις το Θεό στση βόλεψης το
δρόμο
σε μονοπάτια δύσβατα θα τονε σμίξεις μόνο».
Και άρχισα με τον καιρό στο νόημα να μπαίνω
και του σοφού τσι αρμηνιές να τσι
καταλαβαίνω.
Όσο κι αν φαίνεται μακριά ο Θιός είναι κοντά
σου
φτάνει να ψάξεις πιο καλά στα βάθη τση
καρδιάς σου΄
όποιος ξοδιάζει τη ζωή στα μίση και τα πάθη
πού ‘ναι το σπίτι Του Θεού ποτέ ντου δε θα
μάθει.
Βαγγέλης Τιτάκης - Λεμονανθοί και γιασεμιά
Βαγγέλης Τιτάκης - Λεμονανθοί και γιασεμιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου